Ha!!! Miałem rację!

[Dron]

Posiadanie trzech lub sześciu literek przed imieniem świadczy tylko i wyłącznie o tym że dana osoba przyswoiła w jakimś czasie jakiś zakres informacji i ktoś w jakimś stopniu to zweryfikował. Literki nie świadczą o tym czy ktoś jest debilem , czy też nie, bo uczelnie tego nie weryfikują.Dlatego osobiście nie chciałbym żeby ktoś stawiał znak równości pomiędzy moimi literkami , a czyimiś innymi, bo mnie obraża.
Prawda jest taka, że na szacunek ludzi trzeba zasłużyć i go wypracować, fachowością i człowieczeństwem. Jeśli ktoś myśli że umieszczenie literek mu go doda , to proszę sobie wytatuować literki na czole, bo przecież można zapomnieć pieczątki , a tak mamy pewność.
Ocenianie ludzi na podstawie wykształcenia jest domeną ludzi bardzo płytkich. Jest też bardzo mało eleganckie.

[filipesku]

Głód nauki i poznawiania świata wciąż mam i czasami się zastanawiam się co dalej.

Moim skromnym zdaniem dla osoby, która posiadła już studia wyższe, pracuje w swoim zawodzie i nie ma zamiaru się zbytnio przebranżowić najlepszym rozwiązaniem są studia podyplomowe. Zawsze można poszerzyć swoją wiedzę i czasami zdobyć dodatkowe "wykształcenie". Iść teraz na studia i zaliczać kolejny raz przedmioty "startowe" to chyba troszkę bez sensu...

[3006hc]

Chciałem coś napisać ale nie zrobię tego. Pewnie obraziłbym 3006hc.

Bez przesady. Aż takich kompleksów nie mam, żebyś obraził mnie przedstawiając własne zdanie.

Czemu tak uważasz? Technik ekonomista też ma dyplom...

To jest zaczerpnięte z języka niemieckiego. Ing to inżynier, a dipl ing to inżynier dyplomowany, czyli magister inzynier. Nigdy się nad tym nie zastanawiałem, ale wyjaśnienia pojęcia "ekonomista dyplomowany" szukałbym tą drogą.

Ocenianie ludzi na podstawie wykształcenia jest domeną ludzi bardzo płytkich. Jest też bardzo mało eleganckie.

To na pewno. Podobnie ocenianie na podstawie wykonywanego zawodu, piastowanych stanowisk i zasobności portfela.
Ale ja pisałem, że mi chodzi o ocenę i wizerunek instytucji, a nie konretnego człowieka. To, że w jednym muzeum oprowadza doktor historii, a w innym gość po zawodówce i liceum wieczorowym bez matury(znam takiego w muzeum wojskowym - koleś z ogromną wiedzą i do tego erudyta), powoduje u ludzi, że zanim poznają tych przewodników, podświadomie lepiej oceniają muzeum, w którym pracuje doktor.

filipesku,

Podyplomówka to fajne rozwiązanie, tylko, że ja mam takie podejście(pewnie błędne i marnujące czas), że jak czegoś się uczę to chcę, żeby mi to dało uprawnienia/mozliwości do czegoś, czego nie mogą robić ludzie bez tego. Stąd może podyplomówki nie bardzo brałem pod uwagę. Ale w sumie to chętnie bym poszedł. Najlepiej na coś związanego z ekonomią, prawem albo łowiectwem, bo te trzy dziedziny mnie najbardziej kręcą.

[filipesku]

Jak z łowiectwa, to np.: http://www.wszechnicapolska.edu.pl/kand ... owieckimi/
albo
http://www.wszechnicapolska.edu.pl/kand ... dowiskiem/
Natomiast z ekonomii i prawa na 100% coś znajdziesz. Trzeba szukać.

[3006hc]

filipesku,

Dzięki za linki. Obie te podyplomówki na czasie w związku ze zmianą ustawy i ciągłymi atakami na łowiectwo przez różne środowiska. Mam książkę gościa z tej uczelni - S.Gorczycy. Nawet fajna.

Jeszcze do Piotrka

Widzisz, o ile zdarzają się leśnicy bez studiów (a mogli tam być i jedni i drudzy) o tyle weterynarza takiego być nie może...

Może - https://pl.wikipedia.org/wiki/Technik_weterynarii

[filipesku]

Chyba tak samo jak technik farmacji...

[Piotrek]

Jeszcze do Piotrka

Piotrek napisał/a:
Widzisz, o ile zdarzają się leśnicy bez studiów (a mogli tam być i jedni i drudzy) o tyle weterynarza takiego być nie może...


Może - https://pl.wikipedia.org/wiki/Technik_weterynarii

No skoro może to może tak:

Lekarz weterynarii (pot. weterynarz) – przedstawiciel jednej z trzech nauk lekarskich (obok medycyny i stomatologii); w Polsce osoba, która ukończyła 5,5-letnie studia na jednym z wydziałów medycyny weterynaryjnej i uzyskała prawo do wykonywania zawodu nadawane przez okręgową izbę lekarsko-weterynaryjną, posiadająca kwalifikacje do badania i leczenia zwierząt oraz do kontroli środków spożywczych pochodzenia zwierzęcego.

Jak widać potoczne słowo weterynarz nie odnosi się do technika ale do lekarza. No i ponieważ sam używam takiej definicji, napisałem to co napisałem.
W innym miejscu Wikipedia podaje też:

W powszechnym języku usnuło się nazywać przedstawicieli tego zawodu "weterynarzami". Jednakże mało kto wie, że ta forma jest uznawana za błędną lub nawet obraźliwą zwłaszcza w środowisku lekarsko-weterynaryjnym. Weterynarz bowiem, a więc tłumacząc z łacińskiego veterinarius oznacza nikogo innego, jak "hodowcę zwierząt". Dopiero łacińskie sformułowanie medicus veterinarius, czyli w wolnym tłumaczeniu "lekarz weterynarii" oddaje właściwe nazewnictwo przedstawicielom tego zawodu. Jednak i ta ostatnia forma budzi pewne wątpliwości nawet wśród językoznawców, gdyż sugeruje, iż przedmiotem leczenia tak tytułowanego specjalisty nie są zwierzęta lecz sama weterynaria.