Pytanko dotyczące opłat za studia wyższe pracowników LP.

[karolus]

Cześć
Chciałem się dowiedzieć czy Nadleśniczy jest w jakiś sposób zobowiązany do pokrycia kosztów studiów wyższych swojego pracownika czy zależy to tylko od jego widzimisię? Czy mogę liczyć na pomoc finansową ze strony N-ctwa czy raczej liczyć na siebie?
Pozdrawiam

[Skumbria]

Owszem to jest w gestii nadleśniczego.
Czytaj wypowiedź Pan Inspektora Malinowa.
Natomiast hipotetycznie:
idziesz do nadleśniczego z wnioskiem prośbą o doinansowanie. Sporządzacie umowę co do uzgodnień i zakresu pomocy.

[ Dodano: 2006-09-20, 08:16 ]
Pracownikowi podejmującemu naukę mogą z tego tytułu przysługiwać pewne uprawnienia. Kwestie te reguluje rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej oraz Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z 12 października 1993 r. w sprawie warunków podnoszenia kwalifikacji zawodowych i wykształcenia ogólnego dorosłych (Dz.U. Nr 103, poz. 472 z późn.zm.).
Pracownikowi podejmującemu naukę na podstawie skierowania pracodawcy przysługują płatne urlop szkoleniowy i zwolnienia z części dnia pracy. Ponadto pracodawca może przyznać dodatkowe świadczenia, a w szczególności zwrot kosztów przejazdu, zakwaterowania i wyżywienia, jeżeli nauka odbywa się w innej miejscowości niż miejsce zamieszkania i pracy pracownika. Pracodawca może także pokryć koszty podręczników i innych materiałów szkoleniowych, pokryć pobierane przez szkołę opłaty za naukę czy udzielić dodatkowego urlopu szkoleniowego. Stanowi o tym § 4 rozporządzenia. Zasadą jest, że w trakcie nauki lub po jej ukończeniu w terminie nie dłuższym niż trzy lata, pracownik, który rozwiązał stosunek pracy za wypowiedzeniem lub z którym pracodawca rozwiązał stosunek pracy bez wypowiedzenia z winy pracownika, zwraca koszty poniesione przez pracodawcę na jego naukę w wysokości proporcjonalnej do czasu pracy po ukończeniu nauki lub czasu pracy w czasie nauki, chyba że pracodawca odstąpi od żądania zwrotu.
Z kolei pracownikowi podejmującemu naukę w szkole bez skierowania pracodawcy może być udzielony bezpłatny urlop i zwolnienie z części dnia pracy bez zachowania prawa do wynagrodzenia w wymiarze ustalonym na zasadzie porozumienia pomiędzy zakładem pracy i pracownikiem. Pracodawca może też pokryć pracownikowi wspomniane wyżej koszty związane z nauką (§ 5 ust. 1).
Pracownik, który otrzymał od pracodawcy świadczenia, o których mowa w § 4 rozporządzenia, i w trakcie nauki lub po jej ukończeniu w terminie określonym w umowie, nie dłuższym niż trzy lata, rozwiąże stosunek pracy za wypowiedzeniem bądź z którym zakład rozwiąże stosunek pracy bez wypowiedzenia z jego winy, bądź też którego stosunek pracy wygaśnie wskutek porzucenia pracy - jest obowiązany do zwrotu kosztów poniesionych przez pracodawcę na jego naukę w wysokości proporcjonalnej do czasu pracy po ukończeniu nauki lub czasu pracy w czasie nauki, chyba że pracodawca odstąpi od żądania zwrotu kosztów w części lub w całości. Stanowi o tym § 6 ust. 2 rozporządzenia. Przepis ten odnosi się jedynie do pracowników skierowanych przez pracodawcę, bowiem, jak to stwierdził Sąd Najwyższy w uchwale z 10 marca 2005 r., sygn. akt II PZP 2/05, nie ma o­n zastosowania do pracownika, który podjął naukę w szkole wyższej bez skierowania pracodawcy.
Pracownik nie ma obowiązku zwrotu kosztów świadczeń otrzymanych od pracodawcy, jeżeli rozwiązanie umowy o pracę zostało spowodowane:
- szkodliwym wpływem wykonywanej pracy na zdrowie pracownika, stwierdzonym orzeczeniem lekarskim, w razie gdy pracodawca nie przeniósł go do innej pracy odpowiedniej ze względu na stan zdrowia i kwalifikacje zawodowe w terminie wskazanym w orzeczeniu lekarskim;
- brakiem możliwości dalszego zatrudnienia ze względu na inwalidztwo lub utratę zdolności do wykonywania dotychczasowej pracy;
- przeprowadzeniem się pracownika do innej miejscowości w związku ze zmianą miejsca zatrudnienia małżonka;
- przeprowadzeniem się pracownika do innej miejscowości ze względu na zawarcie związku małżeńskiego z osobą zamieszkałą w tej miejscowości.
Grzegorz Bogucki
Podstawa prawna:
§ 4, 5 i 6 rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej oraz Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z 12 października 1993 r. w sprawie zasad i warunków podnoszenia kwalifikacji zawodowych i wykształcenia ogólnego dorosłych (Dz.U. Nr 103, poz. 472 z późn.zm.).