Moderator: Moderatorzy
Napisz coś o sobie do mnie prywatnie a odpiszę ci na co możesz liczyć. Postaraj się uczciwie sprzedać informację o sobie ale tak naprawdę, co potrafisz a czego nie co byś chciała robić a na czym się nie znasz. Odpowiem Ci na co możesz liczyć. Wesołych Świątmagda22 pisze:Już nie mam siły na optymizm......
i pewnie dlatego wyuczyłam się na leśnika 
a wyszedł z tego naleśnik 
są i to wcale niemało. Jeżeli nie wierzycie to zadajcie pytanie Pani rzecznik jakie ruchy kadrowe były między nadleśnictwami czy w nadleśnictwach np w ciągu ostatnich 6 miesięcy. To łatwo sprawdzić bo przecież na każdy ruch zgodę musiał wydać DG czy DR. Zdziwicie sięSten pisze:chocby na zasadzie tzw. przesunięć pomiędzy jednostkami.
, ale jakieś 
kolesiostwo.....na ten moment to i tak lipka bo jestem w 4 miesiącu ciąży. a potem chyba uderzę w niemieckie leśnictwo. znam język więc chce spróbować. jak nie Niemcy to inny kraj niemieckojęzyczny. nie wiem czy dam radę przerażają mnie opisy tyczenia ze zdjęć lotniczych, ale jeśli nie spróbuje to nigdy nie będę wiedziała czy dam radę. a po powrocie może zdecyduję się na podyplomówkę z LMN na SGGW. jak kształtują się ceny na brakarza III? Olsztyn to ok 2000zł. a jak w innych RDLP? Muszę sobie zasponsorowac taki kurs....
Gdzie teraz Silver jesteś ?Silver pisze: ↑niedziela 17 wrz 2006, 20:46 Jakość kadr Kierowniczych w każdej firmie w XXI w powinna być i zwykle jest przedmiotem szczególnej troski właścicieli. To ludzie tworzą firmy a jakość ich pracy, posiadane kwalifikacje oraz umiejętności, mają bezpośredni wpływ na panującą w firmie atmosferę i osiągane przez nią wyniki. Tam gdzie zamiast sprawnego i wydajnego mechanizmu współpracy, królują wewnętrzne napięcia i brak doboru naturalnego w pracę firmy zaczyna wkradać się chaos.
Dziś niemal każda firma świadoma tego jak to ważne, do wyszukiwania najlepszych organizuje konkursy, kieruje do działu d/s kadr wysokiej klasy specjalistów lub nawet świadomie powietrza te zadania zewnętrznym podmiotom headhunterskim by uwolnić się od podejrzeń nieobiektywnego ich doboru. Niemal każda bo są niestety wciąż w tym kraju miejsca gdzie dobór kadr podlega wyłącznie koneksjom politycznym i towarzyskim niemajacym nic wspólnego z realną wartością pracownika. Taką firmą są niestety również Lasy Państwowe. Monopolista rynku drzewnego w Polsce, firma o ponad 5 mld rocznych obrotach zatrudniająca ponad 30 tyś ludzi i zarządzająca w imieniu Skarbu Państwa ponad jedną czwartą terytorium kraju.
Niewiarygodne jest to że konkursy na najwyższe stanowiska obowiązywały już tam na początku lat dziewięćdziesiątych, wprowadzone na fali normalizacji wielu rzeczy po czasach PRLu, ale ponieważ przeszkadzały w lokowaniu na tych stanowiskach po każdych kolejnych wyborach partyjnych nominatów, po prostu je skasowano. Dziś stopień upartyjnienia LP jest wręcz niewiarygodny i dotyka coraz niższych stanowisk a brak wystarczających kwalifikacji u sporej części najważniejszej kadry kierowniczej wyraźnie jest już dla ludzi z zewnątrz zauważalny. Przeczy to zresztą usilnie na zewnątrz lansowanemu wizerunkowi Lasów Państwowych jako nowoczesnej i skutecznie zarządzanej, prężnej firmy. To mit.
Efekty takiej bezrozumnej polityki kadrowej są dziś również wyraźnie zauważalne przez samych leśników oraz wychwytywane w niezależnych badaniach empirycznych prowadzonych na obecnej kadrze kierowniczej LP. Ba widzą to sami włodarze Lasów jak Pan mgr inż. A. Malinow Inspektor LP który w dyskusji o bolączkach trapiących LP na forum http://www.lasypolskie.pl/forum/viewtop ... 0347#70347 celnie zauważa: Inwestowanie we własną wiedzę kierowników jednostek i wiedzę podwładnych, jest najefektywniejszym lokowaniem pieniędzy. Niestety pomoc finansowa w uzupełnianiu nawet podstawowej wiedzy leśnej, zależy przeważnie od „widzi mi się Pana Nadleśniczego”. Tego lubię, to płacę za jego studia, daję delegację na wyjazdy i urlopy. Innym nie. Mam przed sobą opracowanie „Analiza pracy kadry kierowniczej w nadleśnictwach” Pana Arkadiusza Gruchały. W końcowych wnioskach czytam: „Braki wiedzy, mogące mieć negatywny wpływ na wyniki pracy zawodowej, odczuwała ogółem blisko jedna szósta respondentów, w tym najwięcej zastępców nadleśniczych (55,5%), nieco mniej nadleśniczych (48,5%), znacznie mniej inżynierów nadzoru (36,7%), a najmniej głównych księgowych (13%) i leśniczych (8,4%)”. Pozostawię to bez komentarza.
Tymczasem w samym opracowaniu Pana dr inż. A. Gruchały czytamy: Praca swym zasięgiem objęła 5 stanowisk kierowniczych: nadleśniczego, jego zastępcę, inżyniera nadzoru, głównego księgowego i leśniczego. Materiał empiryczny zebrano w 33 nadleśnictwach Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w Olsztynie. W przeprowadzonych badaniach wykorzystano metodę sondażu diagnostycznego. W tym celu sformułowano odpowiednie kwestionariusze ankiety dla każdego stanowiska objętego badaniami, umożliwiające poznanie struktury socjologicznej kadry kierowniczej nadleśnictw oraz zebranie opinii i ocen co do jej funkcjonowania w miejscu pracy. Wyniki badań mogą przyczynić się do poprawy efektywności pracy kadry kierowniczej podstawowych jednostek organizacyjnych (nadleśnictw) Państwowego Gospodarstwa Leśnego Lasy Państwowe. Badania naukowe (SYNABA II) identyfikator rekordu: sn123991
I oby do tej „poprawy efektywności pracy kadry kierowniczej” wreszcie to posłużyło bo dalsze trwanie przy archaicznych w tym względzie rozwiązaniach staje się po porostu groźne dla samych LP wystawiając je na pośmiewisko. To naprawdę najlepsi muszą tą firmą kierować by sprostała ona wyzwaniom przed nią stojącym w XXIw. Dziś paradoksalnie stopień wykształcenia zwyczajnych leśników nie ma precedensu w historii. Wszystkie trzy wydziały leśne w Polsce kształcące inżynierów leśnictwa są oblężone przez zdolną młodzież oraz samokształcących się w trybie zaocznym terenowych leśników. Tymczasem brak konkursów i polityczne nominacje powodują że na tych wyższych stanowiskach króluje zatrważający brak kwalifikacji do skutecznego zarządzania większymi organizmami gospodarczymi i w efekcie tego częste, błędne decyzje dotyczące strategicznej przyszłości firmy. Strach przed presją wykształconej młodzieży oraz klimat przyzwolenia, skutkuje powszechnym tam mobbingiem pracowników, ich zastraszaniem czy niewiarygodnym wręcz gdzie indziej nepotyzmem i stopniem „urodzinnienia” firmy. Jednocześnie wyraźnie widać coraz większy sprzeciw wobec tego zwykłych pracowników głośno domagających się zmian.
Podsumowując więc, aby dostosować tą firmę do elementarnych wymogów współczesności należy w jak najkrótszym możliwym czasie wprowadzić jawne konkursy na każde kierownicze stanowisko oraz przejrzyste procedury awansów tak by udrożnić wreszcie naturalne drogi selekcji. Wskazanym byłoby też określenie dla najwyższych stanowisk kierowniczych kilkuletnich kadencji tak by raz nominowany człowiek też był świadom że zostanie ze swych dokonań rozliczony przy jej końcu. I tego będę się nadal głośno domagać nagłaśniając obecny kompromitujący Lasy Państwowe stan rzeczy gdzie tylko się da.
Gdzie teraz Silver jesteś ?Silver pisze: ↑niedziela 17 wrz 2006, 20:46 Jakość kadr Kierowniczych w każdej firmie w XXI w powinna być i zwykle jest przedmiotem szczególnej troski właścicieli. To ludzie tworzą firmy a jakość ich pracy, posiadane kwalifikacje oraz umiejętności, mają bezpośredni wpływ na panującą w firmie atmosferę i osiągane przez nią wyniki. Tam gdzie zamiast sprawnego i wydajnego mechanizmu współpracy, królują wewnętrzne napięcia i brak doboru naturalnego w pracę firmy zaczyna wkradać się chaos.
Dziś niemal każda firma świadoma tego jak to ważne, do wyszukiwania najlepszych organizuje konkursy, kieruje do działu d/s kadr wysokiej klasy specjalistów lub nawet świadomie powietrza te zadania zewnętrznym podmiotom headhunterskim by uwolnić się od podejrzeń nieobiektywnego ich doboru. Niemal każda bo są niestety wciąż w tym kraju miejsca gdzie dobór kadr podlega wyłącznie koneksjom politycznym i towarzyskim niemajacym nic wspólnego z realną wartością pracownika. Taką firmą są niestety również Lasy Państwowe. Monopolista rynku drzewnego w Polsce, firma o ponad 5 mld rocznych obrotach zatrudniająca ponad 30 tyś ludzi i zarządzająca w imieniu Skarbu Państwa ponad jedną czwartą terytorium kraju.
Niewiarygodne jest to że konkursy na najwyższe stanowiska obowiązywały już tam na początku lat dziewięćdziesiątych, wprowadzone na fali normalizacji wielu rzeczy po czasach PRLu, ale ponieważ przeszkadzały w lokowaniu na tych stanowiskach po każdych kolejnych wyborach partyjnych nominatów, po prostu je skasowano. Dziś stopień upartyjnienia LP jest wręcz niewiarygodny i dotyka coraz niższych stanowisk a brak wystarczających kwalifikacji u sporej części najważniejszej kadry kierowniczej wyraźnie jest już dla ludzi z zewnątrz zauważalny. Przeczy to zresztą usilnie na zewnątrz lansowanemu wizerunkowi Lasów Państwowych jako nowoczesnej i skutecznie zarządzanej, prężnej firmy. To mit.
Efekty takiej bezrozumnej polityki kadrowej są dziś również wyraźnie zauważalne przez samych leśników oraz wychwytywane w niezależnych badaniach empirycznych prowadzonych na obecnej kadrze kierowniczej LP. Ba widzą to sami włodarze Lasów jak Pan mgr inż. A. Malinow Inspektor LP który w dyskusji o bolączkach trapiących LP na forum http://www.lasypolskie.pl/forum/viewtop ... 0347#70347 celnie zauważa: Inwestowanie we własną wiedzę kierowników jednostek i wiedzę podwładnych, jest najefektywniejszym lokowaniem pieniędzy. Niestety pomoc finansowa w uzupełnianiu nawet podstawowej wiedzy leśnej, zależy przeważnie od „widzi mi się Pana Nadleśniczego”. Tego lubię, to płacę za jego studia, daję delegację na wyjazdy i urlopy. Innym nie. Mam przed sobą opracowanie „Analiza pracy kadry kierowniczej w nadleśnictwach” Pana Arkadiusza Gruchały. W końcowych wnioskach czytam: „Braki wiedzy, mogące mieć negatywny wpływ na wyniki pracy zawodowej, odczuwała ogółem blisko jedna szósta respondentów, w tym najwięcej zastępców nadleśniczych (55,5%), nieco mniej nadleśniczych (48,5%), znacznie mniej inżynierów nadzoru (36,7%), a najmniej głównych księgowych (13%) i leśniczych (8,4%)”. Pozostawię to bez komentarza.
Tymczasem w samym opracowaniu Pana dr inż. A. Gruchały czytamy: Praca swym zasięgiem objęła 5 stanowisk kierowniczych: nadleśniczego, jego zastępcę, inżyniera nadzoru, głównego księgowego i leśniczego. Materiał empiryczny zebrano w 33 nadleśnictwach Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w Olsztynie. W przeprowadzonych badaniach wykorzystano metodę sondażu diagnostycznego. W tym celu sformułowano odpowiednie kwestionariusze ankiety dla każdego stanowiska objętego badaniami, umożliwiające poznanie struktury socjologicznej kadry kierowniczej nadleśnictw oraz zebranie opinii i ocen co do jej funkcjonowania w miejscu pracy. Wyniki badań mogą przyczynić się do poprawy efektywności pracy kadry kierowniczej podstawowych jednostek organizacyjnych (nadleśnictw) Państwowego Gospodarstwa Leśnego Lasy Państwowe. Badania naukowe (SYNABA II) identyfikator rekordu: sn123991
I oby do tej „poprawy efektywności pracy kadry kierowniczej” wreszcie to posłużyło bo dalsze trwanie przy archaicznych w tym względzie rozwiązaniach staje się po porostu groźne dla samych LP wystawiając je na pośmiewisko. To naprawdę najlepsi muszą tą firmą kierować by sprostała ona wyzwaniom przed nią stojącym w XXIw. Dziś paradoksalnie stopień wykształcenia zwyczajnych leśników nie ma precedensu w historii. Wszystkie trzy wydziały leśne w Polsce kształcące inżynierów leśnictwa są oblężone przez zdolną młodzież oraz samokształcących się w trybie zaocznym terenowych leśników. Tymczasem brak konkursów i polityczne nominacje powodują że na tych wyższych stanowiskach króluje zatrważający brak kwalifikacji do skutecznego zarządzania większymi organizmami gospodarczymi i w efekcie tego częste, błędne decyzje dotyczące strategicznej przyszłości firmy. Strach przed presją wykształconej młodzieży oraz klimat przyzwolenia, skutkuje powszechnym tam mobbingiem pracowników, ich zastraszaniem czy niewiarygodnym wręcz gdzie indziej nepotyzmem i stopniem „urodzinnienia” firmy. Jednocześnie wyraźnie widać coraz większy sprzeciw wobec tego zwykłych pracowników głośno domagających się zmian.
Podsumowując więc, aby dostosować tą firmę do elementarnych wymogów współczesności należy w jak najkrótszym możliwym czasie wprowadzić jawne konkursy na każde kierownicze stanowisko oraz przejrzyste procedury awansów tak by udrożnić wreszcie naturalne drogi selekcji. Wskazanym byłoby też określenie dla najwyższych stanowisk kierowniczych kilkuletnich kadencji tak by raz nominowany człowiek też był świadom że zostanie ze swych dokonań rozliczony przy jej końcu. I tego będę się nadal głośno domagać nagłaśniając obecny kompromitujący Lasy Państwowe stan rzeczy gdzie tylko się da.
